Neumz

1. Sanctórum méritis ínclyta gáudia

1. Let us sing the glorious merits of the saints,

Pangámus sócii, géstaque fórtia:

And their heroic deeds.

Nam gliscit ánimus prómere cántibus

Our soul is eager to tell in song

Victórum genus óptimum.

The noble line of warriors.

2. Hi sunt, quos rétinens mundus inhórruit;

2. These are the men that the world rejected and abhorred;

Ipsum nam stérili flore peráridum

World barren that blooms only to wither.

Sprevére pénitus, teque secúti sunt,

But they were followers of You,

Rex, Christe, bone cǽlitus.

Jesus, kind king of those in heaven.

3. Hi pro te fúrias atque ferócia

3. For Your sake they triumphed over men's rage

Calcárunt hóminum, sǽvaque vérbera:

And savage threats and cruel scourgings.

Cessit his lácerans fórtiter úngula,

The hook that fiercely tore them to bits effected nothing

Nec carpsit penetrália.

And left them their spirit unconquered.

4. Cædúntur gládiis more bidéntium:

4. They are cut by the sword as if they were animals.

Non murmur résonat, non querimónia;

No rumors, no complaints.

Sed corde tácito mens bene cónscia

Their fearless heart and conscious mind,

Consérvat patiéntiam.

They keep patience.

5. Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere,

5. What voice, or what tongue may here

Quæ tu Martýribus múnera præparas?

That You prepare for Your martyrs?

Rubri nam flúido sánguine, láureis

Red in the blood that is still flowing from their wounds,

Ditántur bene fúlgidis.

They crown their heads with laurel garlands.

6. Te, summa Déitas únaque, póscimus,

6. We beseech you, mighty God, one in essence,

ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,

Take away the guilt and all their sins

des pacem fámulis, nos quoque glóriam

And give your servants peace and the glory,

per cuncta tibi sæcula.

And pleasures that shall never cease.

Amen.

1. Sanctórum méritis ínclyta gáudia

1. Cantemos, hermanos, los gozos

Pangámus sócii, géstaque fórtia:

bien merecidos de estos Santos y sus hechos heroicos,

Nam gliscit ánimus prómere cántibus

pues nuestro ánimo gusta de ensalzar con himnos

Victórum genus óptimum.

a esta raza de vencedores.

2. Hi sunt, quos rétinens mundus inhórruit;

2. Oh Cristo, Rey del cielo, éstos son

Ipsum nam stérili flore peráridum

los que el mundo retuvo y aborreció,

Sprevére pénitus, teque secúti sunt,

pero ellos te siguieron, menospreciándolo

Rex, Christe, bone cǽlitus.

como desierto reseco ayuno de flores.

3. Hi pro te fúrias atque ferócia

3. Por Ti soportaron luchas y tormentos

Calcárunt hóminum, sǽvaque vérbera:

amenazas salvajes y azotes crueles.

Cessit his lácerans fórtiter úngula,

El gancho que los desgarró ferozmente en pedazos

Nec carpsit penetrália.

no tuvo efecto y dejó su espíritu sin conquistar.

4. Cædúntur gládiis more bidéntium:

4. Fueron cortados por la espada de dos hojas

Non murmur résonat, non querimónia;

como si fueran animales: sin rumores, sin quejas;

Sed corde tácito mens bene cónscia

pero en el corazón silencioso su alma es consciente

Consérvat patiéntiam.

y mantienen la paciencia.

5. Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere,

5. ¿Qué voz o qué lengua podrá cantar

Quæ tu Martýribus múnera præparas?

los dones que reservas para los Mártires?

Rubri nam flúido sánguine, láureis

Porque ellos, teñidos de la sangre que derramaron,

Ditántur bene fúlgidis.

se ciñen ahora con los laureles de su triunfo glorioso.

6. Te, summa Déitas únaque, póscimus,

6. Te suplicamos, oh Dios Uno y Trino,

ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,

que purifiques nuestras culpas,

des pacem fámulis, nos quoque glóriam

que ahuyentes nuestros males y concedas a tus siervos

per cuncta tibi sæcula.

la paz y la gloria por los siglos sin término.

Amen.

Amén.

1. Sanctórum méritis ínclyta gáudia

1. Célébrons ensemble les joies illustres que les saints ont méritées,

Pangámus sócii, géstaque fórtia:

et leurs actes courageux :

Nam gliscit ánimus prómere cántibus

car notre âme s'élève en publiant par des chants

Victórum genus óptimum.

l'excellence de ces vainqueurs.

2. Hi sunt, quos rétinens mundus inhórruit;

2. Ils sont ceux que le monde, tout en les retenant, a haïs ;

Ipsum nam stérili flore peráridum

ce monde desséché, à la fleur stérile,

Sprevére pénitus, teque secúti sunt,

ils l'ont complètement méprisé,

Rex, Christe, bone cǽlitus.

et ils t'ont suivi, ô Christ, bon Roi, au ciel.

3. Hi pro te fúrias atque ferócia

3. Ceux-ci ont pour toi foulé aux pieds les violentes fureurs des hommes,

Calcárunt hóminum, sǽvaque vérbera:

et leurs coups de fouets rageurs ;

Cessit his lácerans fórtiter úngula,

la griffe qui les lacérait avec force s'est retirée d'eux

Nec carpsit penetrália.

sans les déchirer au fond d'euxmêmes.

4. Cædúntur gládiis more bidéntium:

4. Ils sont massacrés par le glaive, à la manière de jeunes brebis ;

Non murmur résonat, non querimónia;

sans que résonne un murmure ni une plainte,

Sed corde tácito mens bene cónscia

le coeur silencieux et l'esprit pleinement conscient,

Consérvat patiéntiam.

ils gardent patience.

5. Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere,

5. Quelle voix, quelle langue pourra retracer les dons

Quæ tu Martýribus múnera præparas?

que tu prépares aux martyrs ?

Rubri nam flúido sánguine, láureis

Car, rouges du sang qui coule,

Ditántur bene fúlgidis.

ils reçoivent en récompense des lauriers étincelants.

6. Te, summa Déitas únaque, póscimus,

6. Nous te prions Dieu très- haut, Dieu unique,

ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,

de laver nos fautes, d'enlever le mal,

des pacem fámulis, nos quoque glóriam

de donner la paix à tes serviteurs,

per cuncta tibi sæcula.

et aussi de te rendre gloire pour tous les siècles.

Amen.

1. Sanctórum méritis ínclyta gáudia

1. Insieme celebriamo con i meriti dei Santi

Pangámus sócii, géstaque fórtia:

le inclite gioie e le grandi gesta;

Nam gliscit ánimus prómere cántibus

infatti l’animo prende vigore nel glorificare coi canti

Victórum genus óptimum.

l’ottima stirpe dei vittoriosi.

2. Hi sunt, quos rétinens mundus inhórruit;

2. Questi sono coloro che il mondo reprimendo ebbe in orrore,

Ipsum nam stérili flore peráridum

infatti essi lo disprezzarono interamente,

Sprevére pénitus, teque secúti sunt,

perché assai arido per la sterile fioritura e seguirono Te,

Rex, Christe, bone cǽlitus.

Cristo, Re buono del Cielo.

3. Hi pro te fúrias atque ferócia

3. Costoro per Te lotte e tormenti

Calcárunt hóminum, sǽvaque vérbera:

degli uomini e crudeli flagelli sopportarono;

Cessit his lácerans fórtiter úngula,

l'artiglio, dopo aver lacerato con forza, si è ritirato

Nec carpsit penetrália.

senza aver strappato nel profondo.

4. Cædúntur gládiis more bidéntium:

4. Sono tagliati da spade a due lame

Non murmur résonat, non querimónia;

non si ode mormorio, né lamento,

Sed corde tácito mens bene cónscia

ma nel cuore silenzioso l’animo ben consapevole

Consérvat patiéntiam.

conserva la pazienza.

5. Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere,

5. Quale voce, quale lingua può esprimere

Quæ tu Martýribus múnera præparas?

i premi che Tu prepari ai martiri?

Rubri nam flúido sánguine, láureis

Infatti con l’effusione del rosso fluido sangue

Ditántur bene fúlgidis.

si sono bene arricchiti di splendide corone.

6. Te, summa Déitas únaque, póscimus,

6. A Te, Dio uno e trino, chiediamo

ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,

che ci purifichi dalle colpe, allontani ciò che è nocivo,

des pacem fámulis, nos quoque glóriam

dia pace ai tuoi servi, e a Te daremo anche noi gloria

per cuncta tibi sæcula.

per tutti i secoli.

Amen.

1. Sanctórum méritis ínclyta gáudia

1. Die bekannten Freuden durch der Heiligen Verdienste

Pangámus sócii, géstaque fórtia:

und tapferen Taten lasst uns, Gefährten, feiern;

Nam gliscit ánimus prómere cántibus

denn es entbrennt das Herz, Gesänge zu wählen,

Victórum genus óptimum.

die beste Art und Weise für diese Gewinner.

2. Hi sunt, quos rétinens mundus inhórruit;

2. Sie sind es, als die Welt sie zurückhielt, daraufhin erbebte;

Ipsum nam stérili flore peráridum

selbst sehr dürr nämlich, wie eine ertraglose Blume

Sprevére pénitus, teque secúti sunt,

bis ins Innerste entrüsteten sie sich, und folgten dir dann,

Rex, Christe, bone cǽlitus.

guter König des Himmels, Christus.

3. Hi pro te fúrias atque ferócia

3. Diese Schätzen gering für dich die Wutausbrüche

Calcárunt hóminum, sǽvaque vérbera:

und Schrecklichen Drohungen der Menschen und die harten Streiche;

Cessit his lácerans fórtiter úngula,

denn ihnen musst nachgeben die gewaltig strecheinde Kralle

Nec carpsit penetrália.

und konnte ihnen nicht das innere Leben nehmen.

4. Cædúntur gládiis more bidéntium:

4. Wie schlachtvieh werden sie von den Schwerten hingestreckt,

Non murmur résonat, non querimónia;

aber kein Murren, keine Klage erschallt,

Sed corde tácito mens bene cónscia

sondern unterschrockenen Herzens bewahrt ihr gutes Gewissen

Consérvat patiéntiam.

die Geduld.

5. Quæ vox, quæ póterit lingua retéxere,

5. Welche Worte, welche Zunge könnte ausdrücken,

Quæ tu Martýribus múnera præparas?

was für Geschenke du den Mätryrern bereitest ?

Rubri nam flúido sánguine, láureis

Denn rot vom vergossenen Blute bekränzen sie

Ditántur bene fúlgidis.

ihre Schläfen mit strahlenden Lorbeer.

6. Te, summa Déitas únaque, póscimus,

6. Dich, o höchster und einziger Gott, bitten wir,

ut culpas ábluas, nóxia súbtrahas,

dass du unsere Sünden nachlassest, das Schädliche entfernest,

des pacem fámulis, nos quoque glóriam

dienen Dienern Frieden verleihest, damit sie dir fortwährend Ruhm singen

per cuncta tibi sæcula.

fort und fort in alle Ewigkeit.

Amen.

Announcements

Gift Neumz Patronage

Sign up for an Account

Favorites

Sign in to your Account

Settings

Forgot your password?